North American B-25 Mitchell
Amerikaanse bommenwerper
De North American B-25 Mitchell (NAVO-codenaam: Bank) was een Amerikaanse middelzware bommenwerper van de vliegtuigproducent North American Aviation. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ze op alle fronten ingezet, maar voornamelijk boven de Stille Oceaan. Er zijn tal van verschillen tussen de opeenvolgende versies, naarmate het ontwerp werd aangepast in de loop van de oorlog.
De eerste B-25 had zijn dakgeschutskoepel vooraan bij de cockpit en had aan beide boordzijden geschutsramen. Onderaan had dit type toestel nog een platte buikgeschutskoepel. Onder en opzij van de cockpit waren aan beide zijden, elk twee 12,7mm-mitrailleurs.
Vanaf de C-versie kregen de B-25 Mitchells vooraan een neusgeschutskoepel, in tegenstelling tot de "gewone" B-25. De geschutskoepel bovenaan het vliegtuig stond middenachter en de B-25 had geen zijwaartse geschutsramen, maar wel een staartschutterspost. De buikschutterspost ontbrak bij deze versie.
Afmetingen
Lengte: 16,10 m
Hoogte: 4,80 m
Spanwijdte: 20,60 m
Vleugeloppervlak: 57 m²
Gewicht
Leeggewicht: 9580 kg
Brandstofgewicht: 15.200 kg
Max. gewicht: 19.000 kg
Krachtbron
Motor(en): 2× Wright R-2600 "Cyclone" radiaalmotoren
Vermogen: elk 1380 kW
Prestaties
Topsnelheid: 442 km/h
Vliegbereik: 4300 km
Actieradius: 2170 km
Dienstplafond: 7600 m
Bewapening
Boordgeschut: 12× 12,7mm-machinegeweren
Bommen: 2700 kg
Bron: Wikipedia