Grumman F6F Hellcat
Amerikaanse jachtvliegtuig
De Grumman F6F Hellcat was een Amerikaans jachtvliegtuig, opererend vanaf vliegdekschepen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het werd ontwikkeld om de oudere F4F Wildcat te vervangen in de Amerikaanse Marine. Hoewel de Hellcat lijkt op zijn voorganger, was het een nieuw ontwerp, met een krachtigere motor. Samen met de F4U Corsair was het de voornaamste jager van de Amerikaanse Marine tijdens de tweede helft van de Tweede Wereldoorlog.
In het ontwerp werd rekening gehouden met de gevechtservaring tegen de Japanse Zero. De Hellcat werd het meest succesvolle marinevliegtuig, met een totaal van 5271 overwinningen op vijandelijke toestellen. Het was in dienst bij de Amerikaanse Marine, en Mariniers, en de Britse Royal Navy. Na de Tweede Wereldoorlog werd het toestel geleidelijk aan vervangen, maar de laatste Hellcats deden dienst tot 1954 als nachtjager.
Afmetingen
Lengte: 10,24 m
Hoogte: 3,99 m
Spanwijdte: 13,06 m
Vleugeloppervlak: 31 m²
Gewicht
Leeggewicht: 4190 kg
Startgewicht 6990 kg
Krachtbron
Motor(en) 1 × Pratt & Whitney R-2800-10W
Vermogen 1491 kW
Prestaties
Topsnelheid 610 km/u
Klimsnelheid 17,8 m/s
Vliegbereik: 2460 km
Actieradius: 1520 km
Dienstplafond 11370 m
Bewapening
Boordgeschut 2 × 20 mm kanon of 6 × 12.7 mm Browning mitrailleurs
Bommen 110 kg divers of 1 x 230 kg
Raketten 6 × 127mm of 2 × 29mm ongeleide raketten
Bron: Wikipedia